Mendoza

Hallo allemaal!

Het verhaal van deze maand gaat over het mooie Mendoza. Mendoza is een stad in het westen van Argentinië, dicht bij de Chileense grens. Het staat ook wel bekend als de wijnstreek van het land, hoogt tijd voor een bezoekje dus.

Mijn reisgenoten hadden op de donderdag al vrij, dus zij konden vast de boel verkennen en het hostel bewonen. Ik ben een dagje later gekomen omdat ik een brave student ben die altijd naar zijn lessen gaat (altijd al geweest als je dit leest mam). Zodoende begon mijn reis in de kleine uurtjes op het vliegveld van Buenos Aires.

Mijn vlucht verliep prima en niet veel later bevond ik mij in het hostel. De rest was zo vrij geweest om een auto te huren zodat we een beetje rond konden touren in de omgeving. Het is er erg rustig deze tijd van het jaar, het is hier namelijk laagseizoen op dit moment. De seizoenen zijn hier precies een half jaar later dan in Nederland, waardoor het steeds kouder en frisser begint te worden. Toeristen blijven dan ook weg. Dit had tot gevolg dat het ontzettend rustig op de weg was, wat een heerlijke rust met zich meebracht. De landschappen waren zonnig, blauw, overladen met wijnvelden met de Andesbergen op de achtergrond. Ze deden mij dan ook terugdenken aan mijn vakantie in Zuid-Afrika, maar dan met iets minder wildlife.

Bij de eerste wijnboer aangekomen hebben we het bij een sessie koekeloeren gehouden, de prijzen lagen iets boven ons budget en we blijven toch wel weer Hollanders. De tweede wijnboer was wat meer naar onze smaak; hier hebben we een tour gedaan en kregen we een kijkje en proeverij achter de schermen. Het was leuk om te zien hoe het hele proces in zijn werk gaat, en de tanks waarin druiven liggen te alcoholiseren zijn diep genoeg om in te duiken (afhankelijk van de boer). Hierna toerden we nog een tijdje door langs de wijnvelden, om weer te eindigen in Mendoza. Een prima eerste dag.

Op zaterdag konden we spieren gaan gebruiken die ik al maaanden niet gebruikt had. Er stond namelijk een fietstoer langs, jawel, nog meer wijnboeren van Mendoza op het programma. Dit ging gelukkig niet vervelen, het was een prachtige dag namelijk. Met de zon in onze snoet en de maagjes vol malbec hebben we zo een ander deel van het Argentijnse landschap verkend. Voelt altijd heel erg goed en volwassen als je zo sportief bezig bent in je vrije tijd.

De laatste dag hebben het iets rustiger aan gedaan, we hebben weer een auto gehuurd en zijn gaan sightseeen in de Andesbergen, iets westelijker van Mendoza. Hier hebben we een stukje gewandeld in de bergen, en zijn we op een van de hoogste punten van Zuid-Amerika geëindigd. Ook hebben we de grens met Chili bezocht, dat na een stijl en smal bergpad toch als een hele overwinning voelde. Tussendoor hebben we mogen genieten van de uitgestrekte berglandschappen, wat een machtige indruk achterlaat en waaronder je je eigenlijk maar klein voelt, ook al zijn wij Nederlanders het langste volk van de wereld.
Een laatste avond moet je altijd gepast afsluiten. Waar je dat in groep 8 kamp deed met een bonte avond, doe je dat als volwassenen in een relatief minder goedkoop restaurant met, daar gaan we weer, rode wijn.

Tevreden en met goede herinneringen kijk ik als inmiddels volleerd sommelier terug op deze reis. Veel tijd om terug te blikken heb ik echter niet, mijn volgende verhaal is inmiddels al aanstaande: mijn vriendin komt me opzoeken binnenkort!